swołocz

swołocz: swołocz {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. ż IVb, lm D. swołoczczy {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'łajdak, nikczemnik, łobuz': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ja jeszcze powiem tej swołoczy, co o nim myślę. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'zbiorowo o chuliganach, łajdakach; łobuzeria, hołota, szumowina': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zamiast prawdziwych kibiców na mecze przychodzi najgorsza swołocz. <ros.> {{/stl_10}}

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

swołocz — ż VI, DCMs. y; lm M. e, D. y posp. «łajdak, łobuz; także zbiorowo: szumowina, hołota» Nie daruję mu, tej swołoczy! Kręci się tu wieczorem najgorsza swołocz. ‹ros.› … Słownik języka polskiego
strzęp — 1. Coś poszło, pójdzie w strzępy «coś zniszczyło się, zniszczy się, porwało się, porwie się na kawałki»: Szybko stawiamy namiot, żeby wleźć do środka i rozgrzać się. Na tym wichrze jest to bardzo trudne. Jeden nieostrożny ruch i namiot pójdzie w… … Słownik frazeologiczny

Academic Dictionaries and Encyclopedias